شریک در عبادت

وقت نماز رسیده بود، مامون دستور  داد برایش آب بیاورند تا وضو بسازد غلامان تشت و تنگ را در کنار مسند شاهانه ی مامون حاضر کردند. امام رضا (ع) و افرادی که آنجا حضور داشتند با کمال تعجب مشاهده کردند که مامون در وضو گرفتن، از غلامان کمک می گیرد. آنها می دانستند که مامون –خلیفه ی عباسی- فرد نادان و ناتوانی نیست بلکه از سر خودخواهی و بی مبالاتی نسبت به احکام دین به این کار اقدام کرده است.

امام رضا (ع) که از غرور و خود پسندی مامون آگاه بود، فرصت را غنیمت شمرد و به روش وضو گرفتن او ایراد گرفت. مامون که سعی می کرد خود را خونسرد نشان دهد به حضرت عرض کرد: آیا دلیلی بر اعتراض خود داری؟

حضرت فرمود: بلی. آنگاه این آیه را تلاوت فرمود: "فمن کان یرجو لقاء ربّه فلیعمل عملا صالحا و لا یشرک بعبادة ربّه احدا ... پس هر که به لقای پروردگارش امید دارد باید کاری شایسته انجام دهد و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند."

مامون دانست که با کمک گرفتن از دیگران در عبادت خداوند شریک گرفته است سپس دستور داد غلامان کنار روند و خود از نو وضو ساخت و با این عمل خود، فرمایش حضرت را تایید کرد.