خرمشهر را خدا آزاد کرد ...

به سرم زد که نامه بنویسم، به تو که پلک هات سنگین است

چشم هایم به واقعیت ها ، بی تو اما همیشه بد بین است

من تصور نمی کنم هرگز، پدرم توی جنگ مرده ولی

مادرم گفته شهر می داند ، روح بابا کنار پوتین است

مادرم فکر می کند که مرا، می تواند شبیه کودکی ام

لا به لای دروغ های قشنگ، بفریبد اگرچه غمگین است

تف به این زندگی که می خوابم ، تف به این زندگی که بیدارم

پدرم زیر تانک مرده اگر، سفره ی ما هنوز رنگین است

فکر هایت همیشه قلابی است، دست هایم  هنوز می لرزد

چشم هایم شبیه خرمشهر ، سال ها می شود که خونین است !

 

شاعر: آزاده بشارتی

عکس پست: