مبعث روز خیزش انسان از خاک تا افلاک

هلال ماه جای چنگ ستاره بود بر صورت آسمان

آسمان جای تلنگر کهکشان بود برسینه کائنات

و تو جای بودن خدایی برسینه هستی

و هستی جای نزول نشانه ها بر سینه تو

اگر ماه دو تا شد به یکتایی اشاره تو بود و اگر یکی بود و هیچ چیز نبود

نور تو بود و نورتو بود و نورالالانور

و تاریکی پا پس می کشید

با تکرار یارانت، در آیینه یکدگر

که "مؤمن صافی چهره مؤمن" است

و تو تا انتهای آسمان رفتی

از قدس تا قدوّس

چه بویی داشت خاکستر بال فرشته ها در نزدیکی فرزانگی ات؟

چه رنگی داشت این ناگهانگی در دامان رب ودود؟

تو و او

ما و والا پیامدار

محمّد (ص)

نویسنده : گمنام