باران اشتیاق...

چشمم به هیچ پنجره رغبت نمی کند  

                           جز با ضریح پاک تو صحبت نمی کند  

دیگر کبوتر دل من، آب و دانه را  

                             جز با کبوتران تو قسمت نمی کند  

شاید هنوز این همه باران اشتیاق  

                             در آستان دوست کفایت نمی کند  

شاید هنوز بنده ی خاکم که گنبدت  

                           من را به آسمان تو دعوت نمی کند  

مولا نگو که این پر و بال شکسته را  

                               باران مرهم تو شفاعت نمی کند  

آخر بدون مرحمت چشم های تو  

                         این خسته را خدا هم اجابت نمی کند  

خواندی مرا، و گرنه بدون اشاره ات  

                                قلبم چنین هوای زیارت نمی کند

                                                                                        شاعر : عباس چشامی