حجاب...

گندم رو دو جور میشه عمل آورد. یا اینکه مثل کشاورزها تخمش رو زیر زمین بکاری و یا اینکه مثل سبزه شب عید روی زمین و لای یه تیکه پارچه رشد کنه.

 

مطمئنا سبزه شب عید خیلی خوشگلتر و دلربا تره اما سوال اصلی اینه که کدوم یکی شون موندگارند؟ کدوم یکیشون ثمر میدن و البته کدوم یکیشون زودتر خراب شده و بوی تعفن میگیرند؟

واقعیت اینه که سبزه شب عید هرچند زیباست اما عمر زیباییش حداکثر تا سیزده فروردینه و اون آخراش آروم آروم بو میفته و همه منتظرن تا سیزده بدر بیاد و از شرش خلاص بشن! اما اونی که ریشه توی خاک داره و بعبارتی سختی زیر خاک رفتن و بقولی خاک بر سر شدن رو چشیده تا مدتها موندگاره، قوام داره، رشد کامل میکنه و به بار میشینه.

قصه ما آدمها هم مثل قصه همین گندمه. اونایی در خونه خدا رشد پیدا میکنند و به تعالی میرسند که در مقابل خدا سر بر خاک تضرع بذارن. بقولی هرچی آدم در خونه خدا خاک بر سر بشه؛ خدا جلوی مردم بزرگش میکنه، رشدش میده و پر پرواز پیدا میکنه.

این واقعیت همون رسیدن به نور از درون تاریکی هاست.

 

الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور

فرستنده مطلب: زائر بارانی