به اصحابتان سپردید این عهدنامه + را بخوانند و به هم درس بدهندَش!
جلوی چشم هایشان باشد و قول بدهند که به آن عمل کنند.
دوستانت این نامه را گذاشته بودند کنار سجاده هایشان تا یادشان بماند بخوانند! *
قرنها گذشت!
حالا ما گاهی خیال می کنیم دوست شماییم، امّا این کلمات + برایمان آشنا نیستند! غریب اند
غریب ِ غریب
درست مثل خودتان...
* ... أَنَّهُ کَتَبَ بِهَذِهِ الرِّسَالَةِ إِلَى أَصْحَابِهِ وَ أَمَرَهُمْ
بِمُدَارَسَتِهَا وَ النَّظَرِ فِیهَا وَ تَعَاهُدِهَا وَ الْعَمَلِ بِهَا فَکَانُوا یَضَعُونَهَا فِى
مَسَاجِدِ
بُیُوتِهِمْ فَإِذَا فَرَغُوا مِنَ الصَّلَاةِ نَظَرُوا فِیهَا ( روضه کافی - حدیث اوّل ) +
