توی نهج البلاغه دنبال فضائل پیامبر از زبان علی (ع) می
گشتم . ببین؛ حال و روز آن روزگارِ قبل
از بعثت از زبان مولایم شنیدنی تر است:
" به رسالتش فرستاد . در حالى که مردم گمراهانى سرگشته بودند ، و صواب از خطا نشناخته ، راه فتنه مىپیمودند هوا و هوس آنان را به سوى خود خوانده بود، از راهشان برده بود و کبر و نخوت از طریق صوابشان منحرف ساخته
. از وفور نادانى، سبکسر و خوار شده بودند و در عین سرگشتگى و تزلزل در کارها به بلاى نادانى گرفتار . رسول
الله ( صلى اللّه
علیه و آله ) نصیحت و نیکخواهى را به حد اعلا رسانید و به راهشان آورد و به حکمت و
موعظه
نیکو به راه خدا فراخواند . " *
" او را هنگامى به رسالت فرستاد که در جهان رسولانى نبودند . زمانى دراز بود که مردم به خواب رفته بودند. فتنه
ها سربرداشته و کارها نابسامان بود . آتش جنگها شعله مىکشید ، روشنایى از جهان رخت بربسته و فریب و
نادرستى آشکار گردیده بود . جهان به باغى مىمانست که برگ درختانش به زردى گراییده بود و کس از
آن امید
ثمرهاى نداشت . آبش فروکش کرده بود . پرچمهاى هدایت کهنه و فرسوده گشته و
رایات ضلالت پدیدار شده بود.دنیا
در آن روزگاران بر مردمش چهره دژم کرده بود و
بر خواستاران خود ترشروى گشته بود . میوهاش فتنه بود و
طعامش مردار . در درون وحشت نهفته داشت و از برون شمشیر ستم آخته . "**
چه حال بدی بود! انگار که ششصد سال باران نیامده باشد
ششصد سال زمین نگاه پر التماسش را به آسمان دوخته باشد، آنقدر که چشم هایش از انتظار سفید شود !
یا مثلا" خیال کن اهالی سیاره در خواب ششصد ساله باشند، ششصد سال خورشید به زمین نتابیده باشد! یک کسوف
ششصد ساله! همه جا تاریک ! همه خواب آلود ...
تصورش را بکن
بعد همان ششصد سال قحطیِ وحی – ششصد سال بی پیامبری***، توی نقطه ای از زمین ِما، توی
یک چنین روزی، هزارو چهارصد سال پیش، دوباره آسمان باریدن بگیرد و قلب بشری که
خواندن نمی دانست لبریز
آیه های وحی شود . حالا همه سیراب ،همه نورانی ،همه بیدار ....
خودمانیم؛ اصلا" هم کاری ندارد فهمیدنِ این که محمّد (ص) سوگلی خداست
کار سختی نیست ! فقط دل به آیه ها بده "قدری بیشتر"! که بفهمی چقــــــــــــدر عزیز کرده خدا و خاص بوده
خاص تر از یک رسول برای راسل اش .... همین یک مثال برای همه عمرمان کافی است که :
إ‌‌ِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا****
و پشت بند هر نماز واجب می خوانیمش تا خوب توی ذهنمان جا بگیرد که محمّد (ص)حسابش از همه ی انبیاء جداست
محمّد فقط رسول
خدا نیست. حبیب خداست و همه ی این ناز
کشیدن ها و ناز خریدن ها فقط از محّب برای محبوبش
بر می آید ....
الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِینَ
* خطبه 95 نهج البلاغه از کلام حضرت امیرالمومنین علی (ع)
** خطبه 89 نهج البلاغه از کلام حضرت امیرالمومنین علی (ع)
*** آیه 19 سوره مائده
تفسیر عزیز و عظیمی دارد که می توانید اینجا بخوانیدش منتها برآیند مطالب آن این
است که در میان دوران مسیح و بعثت پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) حدود
ششصد سال فاصله بود.
**** آیه 56 سوره احزاب
