ای همسایه...
پنجشنبه, ۱۶ آبان ۱۳۸۷، ۰۹:۵۹ ق.ظ
ســـکوت و ســردی شــب ناتمام همسایه و چـاره چیست؟ دوباره سلام همسایه
خــــدا کــــند کـه بــماند صفای سایه ی تو هــمیشه بـرســرمان مستدام همسایه
چـــه کرده ای کــه چـنین بال میزنم هر روز کبــوترانه بــه آن کــــوی و بــام همسایه
غـــزال خــــسته ومـــجروح را در این فرصت نمـی شود بـــرهانی ز دام، هــمسایه؟
مرا زســایه ی هـــمسایگیت طـــرد مـــکن کـه بــی تو بــاقی عمرم حرام همسایه
و در حــــضور بـــزرگ و زلال تـــــو هــــرگـــز نــه جـــاه می طلبد دل نه نام،همسایه
مرا بــخوان کــه در ایـن ازدحـام غصه و غم به آســـتانه ســــبزت بیــــام هـــمسایه
خلاصه اینکه نمانده است هیچ عرضی جز ملال دوری تــو والســلام هـــــمسایه...
- ۸۷/۰۸/۱۶