با عشق میگویم یا ابالفضل (ع)
جمعه, ۴ دی ۱۳۸۸، ۰۱:۰۰ ق.ظ
دلم برای کسی تنگ است که دلش به اندازه ی همه ی تنهایی من جا دارد
بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است.
و چقدر خدا از من فاصله دارد.
تا بارگاه نورانیت هزار کوه فاصله است
و من از ورای تمامی کوهها باز هم هر روز خورشید وار بر فراز گنبد طلاییت نماز میخوانم در دلم.
نگاه دار دلم را که برده ایی آن را بی یک نگاه از من.
و دلت را به من بسپار که پاسدار حرمت آنم.
نگاهم کن ببین چه عاجزانه می گریم.
ببین چه غریبانه تنهایم.
تو میدانی که در تکاتک لحظات تنهاییم فقط یاد دلاوری های تو هست.
بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است.
و چقدر خدا از من فاصله دارد.
تا بارگاه نورانیت هزار کوه فاصله است
و من از ورای تمامی کوهها باز هم هر روز خورشید وار بر فراز گنبد طلاییت نماز میخوانم در دلم.
نگاه دار دلم را که برده ایی آن را بی یک نگاه از من.
و دلت را به من بسپار که پاسدار حرمت آنم.
نگاهم کن ببین چه عاجزانه می گریم.
ببین چه غریبانه تنهایم.
تو میدانی که در تکاتک لحظات تنهاییم فقط یاد دلاوری های تو هست.
و من با عشق همواره میگویم یا ابالفضل(ع) بگیر دلم را که دیگر به کار من نمی آید.
با تشکر از دوست عزیزمان "پرومته"
میتونم بپرسم نوشته ها از کیست؟
یه جورایی اشنا بودند