معتکف می شوی ؛ نیت کن...(ناگفته های دومین اعتکاف)
وقتی وارد مسجد شدم ، دلم پر کشید به سوی مدینه النبی ؛
دلم خواست چشم هایم بارگاه رسولم را نظاره کند
مشتاقانه پا در مسجد گذاشتم
به امید رسیدن به آرزویم
و آنچه می خواستم ...
آخرین روز بود که پس از دعای ام داود سر بر سجده گذاشتم
اشک ریختم و با مهربانم نجوا کردم ؛
غصه هایم را ، شکایت هایم را ، آرزوهایم را
از سر پردردی...
و او چه صبورانه شنید و به گوش جان پذیرفت سخنان بنده خطاکارش را!
و چه عاشقانه گناهم را به ازای سفری پر بار خرید و مرا میهمان دردانه اش کرد .... والوترالموتور
در کمال ناباوری پس از چند ماه در همین روزها میهمان خانه حسین (ع) بودم
امام رئوفی که بارگاهش پر است از ایثار، محبت و مردانگی
"انگار خواب دیدم این بهشت بی بدیل را"
زیارت مولایم علی (ع) ، قمر بنی هاشم ، موسی بن جعفر، جواد الائمه و...
و آنجا که حرمت داشته و دارد و تربتش دوای درد هاست "أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ،"
قدم زدن در بین الحرمین
تل زینبیه ...
امسال با ورود به مسجد
غبطه ام دو چندان شد
مدینه النبی + کربلا...
نمی توانم حق انتخاب داشته باشم!!!
جایی که نرفته ای نمی شناسی اش
اما وقتی می روی با مهربانی صاحب خانه ، پاگیرش می شوی و تکه ای از قلبت را آنجا می گذاری....
پی نوشت : یکی از روایاتی که در زمینه ی ثواب گریه بر حسین نقل شده است روایت ریّان بن شبیب از حضرت ثامن الائمه امام رضا است، که به این شرح می باشد:
بدرستیکه محرم ماهی است که اعراب جاهلیّت بخاطر احترامش ظلم و ستم و کشت و کشتار را در آن ماه حرام کرده بودند و این امّت با اینکه به حرمت این ماه آشنایی داشت معهذا احترام پیامبر خود را رعایت نکرد و در این ماه فرزندان پیامبر خود را کشتند و زنانشان را اسیر نمودند و اموالشان را غارت کردند پس خدا هرگز آنها را نیامرزد.
پسر شبیب، اگر می خواهی برای چیزی گریه کنی پس برای حسین بن علی بن ابیطالب گریه کن که او را ذبح کردند همانطور که گوسفند را ذبح می کنند و از اهل بیت او هم هیجده نفر را با او به شهادت رساندند که در روی زمین مثل و مانند نداشتند، و به تحقیق هفت آسمان و زمین برای شهادت آن حضرت گریه کردند، و چهار هزار فرشته برای یاری او از آسمان فرود آمدند، امّا وقتی رسیدند که حسین کشته شده بود لذا این فرشتگان پریشان مو و گرد آلود اطراف قبر حسین معتکفند تا قائم ما قیام کند آنگاه او را یاری خواهند کرد و شعار آنها یا لثارات الحسین است (ای انتقام گیرندگان خون حسین).
پسر شبیب، اگر برای حسین چنان گریه کنی که اشکهایت بر گونه هایت جاری شود خداوند همه ی گناهان کوچک و بزرگ ترا می آمرزد؛ خواه اندک باشد یا بسیار.
ممنون از همه ی پستات
خدا تو رو واسمون نگه داره ان شا الله