لحظه های درد، باران می بارانی ...

- این همه چراغ توی این شهر روشنه، اما هیچ کدوم شون چشم منو روشن نمی کنه! 
این همه چشم توی این شهرِ، هیچ کدوم دلمو گرم نمی کنه!
اینجا همه می دوئن که زنده بمونن؛ هیچ کس نمی دوئه که زندگی کنه ...
اینجا همش شده زمین ....
دیگه آسمونی نداره این شهر!
من دلم آســـــــــــــــــــــــــــــــمون می خواد .... آســــــــــــــــــــــــــــــــمون

پی نوشت 1: یکی از شبکه های استانی "خداحافظ رفیق" رو داشت پخش می کرد و خلاصه موفق شدم ضبطش کنم. اگه ندیدید توصیه میشه ببینید .... شهدا خیلی خالصن .... خیلی .... خوش به حالشون :(
پی نوشت 2: همیشه یکی از دیالوگ های داستان اول "خداحافط  رفیق" من رو یاد شهید "مهدی باکری" می ندازه "صحبت کردن شهید مرتضی و همسرش" . جز قسمت های دوست داشتنی این فیلم هست...