رو به حبیب کرد و گفت: " علیک بهذا الرجل و اشار الی الحسین" خودمونیش این میشه که: حبیب ابن مظاهر! جان تو و جان اباعبدالله، یه وصیت دارم و اونم اینه که دست از حسین برنداری
درس بزرگ این عاشق به همه عالم اینه که پای ولایت باید تا پای جان ایستاد و لحظه ای پا پس نکشید.
یاد فرمایش اباعبدالله افتادم که فرمودند: "الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی البسنتهم....." حضرت فرمودند: مردم بنده دنیا هستند و دین تنها بازیچه زبون هاشونه...
قرآن هم اشاره زیبایی به این مساله در سوره مبارکه فصلت آیه 30 داره اونجا که میخونیم:
إِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلائِکَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتی کُنتُم توعَدونَ
به یقین کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداوند
یگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل
می‌شوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است
اونچه که
از قرآن و نیز فرمایش حضرت اباعبدالله بدست میاد اینه که بعضی ها ایمان دارند اما
ایمانشون موسمی و مقطعیه و تا یه جایی پای ایمانشون می ایستند و به عبارت بهتر
ایمانشون یه سقف خاصی داره اما قرآن شرط قبول ایمان رو استقامت و پایداری در
اعتقاد اونم تا پای جان میدونه.
متاسفانه توی جامعه امروزمون هم شاهد اینطور دینداری ها هستیم. دینداری هایی که بعضی هاشون زمانمندند یعنی فقط مخصوص ماه رمضان و محرم میشن و بقیه سالو به تعطیلی می گذرونند ویا بعضیا که شبای عروسی فک و فامیلشون که میشه مثل زلیخا یه پارچه روی صورت خداشون میندازن تا مبادا شرمنده آخدا بشن.
دعا کنیم
که خدا توی این محرم و صفر توفیق دینداری با استقامت به همه مون بده و مارو یه
لحظه از در خونه اباعبدالله جدا نکنه.
فرستنده مطلب : زائر بارانی
