با خبر باش که سر می شکند دیوارش

حبیب ابن مظاهر وقتی نامه ارسالی اباعبدالله بهش رسید فورا به سمت کربلا راهی شد. تنها هم نیومد و توی راهش دست مسلم ابن عوسجه رو هم گرفت و با هم اومدند اما دست تقدیر اینطور برنامه ریزی کرد که مسلم زودتر از حبیب بره میدان و به فیض شهادت برسه.لحظات آخر مسلم ابن عوسجه بود، حبیب همراه اباعبدالله اومدند بالای سر مسلم، حبیب ابن مظاهر از مسلم پرسید: توی این لحظات آخری حرفی یا وصیت و یا نصیحتی نداری؟ مسلم ابن عوسجه توی اون حالت که خون زیادی ازش رفته، بشدت زخمیه و داره لحظات آخر عمرشو میگذرونه حرفی زد که تا ابد باید بر بام تاریخ بدرخشه.
رو به حبیب کرد و گفت: " علیک بهذا الرجل و اشار الی الحسین" خودمونیش این میشه که: حبیب ابن مظاهر! جان تو و جان اباعبدالله، یه وصیت دارم و اونم اینه که دست از حسین برنداری
درس بزرگ این عاشق به همه عالم اینه که پای ولایت باید تا پای جان ایستاد و لحظه ای پا پس نکشید.
یاد فرمایش اباعبدالله افتادم که فرمودند: "الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی البسنتهم....." حضرت فرمودند: مردم بنده دنیا هستند و دین تنها بازیچه زبون هاشونه...
قرآن هم اشاره زیبایی به این مساله در سوره مبارکه فصلت آیه 30  داره اونجا که میخونیم:

إِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلائِکَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتی کُنتُم توعَدونَ

به یقین کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداوند یگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل

می‌شوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است

اونچه که از قرآن و نیز فرمایش حضرت اباعبدالله بدست میاد اینه که بعضی ها ایمان دارند اما ایمانشون موسمی و مقطعیه و تا یه جایی پای ایمانشون می ایستند و به عبارت بهتر ایمانشون یه سقف خاصی داره اما قرآن شرط قبول ایمان رو استقامت و پایداری در اعتقاد اونم تا پای جان میدونه.

متاسفانه توی جامعه امروزمون هم شاهد اینطور دینداری ها هستیم. دینداری هایی که بعضی هاشون زمانمندند یعنی فقط مخصوص ماه رمضان و محرم میشن و بقیه سالو به تعطیلی می گذرونند ویا بعضیا که شبای عروسی فک و فامیلشون که میشه مثل زلیخا یه پارچه روی صورت خداشون میندازن تا مبادا شرمنده آخدا بشن.

افتاده در این راه سپرهای زیادی                     یعنی ره عشق است و خطرهای زیادی

بیهوده به پرواز میندیش کبوتر                        بیرون قفس ریخته پرهای زیادی

این کوه که هر گوشه آن تکه لعلی است           خورده است بدان خون جگرهای زیادی

هم دربدری دارد و هم خانه خرابی                 عشق است و مزین به هنرهای زیادی 

دعا کنیم که خدا توی این محرم و صفر توفیق دینداری با استقامت به همه مون بده و مارو یه لحظه از در خونه اباعبدالله جدا نکنه. 

 فرستنده مطلب : زائر بارانی