مگر می شود این ثانیه های راکد را به آمدن تو نوید نداد؟
مگر می شود برای کاروان غریب محرم سوخت و لابه لای شعله های آن به یاد تو نبود؟
مگر می شود نگاه نگران خورشید جمعه را جز با وعده ی حتمی خدا تسلی داد؟
پژواک نام تو هر ثانیه در ذهن ما تکرار می شود
ما شکیبایی زینب نداریم
العجل یا مولای .... یا صاحب الزمان
رفـیـق حادثـه‌هـایی بـه رنگ تـقـدیــری
اسیـر ثـانـیــه‌هـایی شبـیـهِ زنـجـیـــری
در ایـن رسـانـه‌ی دنیــا میـان بـرفـک‌هـا
نه مانده از تو صدایی، نه مانده تصویری
هـزار جمعـه‌ی بی‌تـو گذشتـه از عمـرم
هـــزار ســـال پـیــاپی دچــار تــأخیــری
شبیه کـودک زاری شـدم که در بـازار...
تو دست گمشده‌ها را مگر نمی‌گیری؟
کاظم بهمنی
این مطلب به بهانه ی 7 آذر پارسال باز نشر داده میشه
مطلب دوست عزیز هم قبیله ای ام
یادش بخیر ...
إِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلائِکَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتی کُنتُم توعَدونَ
به یقین کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداوند
یگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل
می‌شوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است
اونچه که
از قرآن و نیز فرمایش حضرت اباعبدالله بدست میاد اینه که بعضی ها ایمان دارند اما
ایمانشون موسمی و مقطعیه و تا یه جایی پای ایمانشون می ایستند و به عبارت بهتر
ایمانشون یه سقف خاصی داره اما قرآن شرط قبول ایمان رو استقامت و پایداری در
اعتقاد اونم تا پای جان میدونه.
متاسفانه توی جامعه امروزمون هم شاهد اینطور دینداری ها هستیم. دینداری هایی که بعضی هاشون زمانمندند یعنی فقط مخصوص ماه رمضان و محرم میشن و بقیه سالو به تعطیلی می گذرونند ویا بعضیا که شبای عروسی فک و فامیلشون که میشه مثل زلیخا یه پارچه روی صورت خداشون میندازن تا مبادا شرمنده آخدا بشن.
دعا کنیم
که خدا توی این محرم و صفر توفیق دینداری با استقامت به همه مون بده و مارو یه
لحظه از در خونه اباعبدالله جدا نکنه.
فرستنده مطلب : زائر بارانی
