السلام علیک یا علی بن موسی الرضا (ع)

بابام میگه امام رضا (ع) مریضا رو شفا می ده دوای درد مردمو از طرف خدا می ده

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا (ع)

بابام میگه امام رضا (ع) مریضا رو شفا می ده دوای درد مردمو از طرف خدا می ده

مشخصات بلاگ
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا (ع)
طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۴ مطلب در آذر ۱۳۹۲ ثبت شده است

مگر می شود این ثانیه های راکد را به آمدن تو نوید نداد؟

مگر می شود برای کاروان غریب محرم سوخت و لابه لای شعله های آن به یاد تو نبود؟

مگر می شود نگاه نگران خورشید جمعه را جز با وعده ی حتمی خدا تسلی داد؟

پژواک نام تو هر ثانیه در ذهن ما تکرار می شود

ما شکیبایی زینب نداریم 

العجل یا مولای .... یا صاحب الزمان

  • کبوتر سپید

رفـیـق حادثـه‌هـایی بـه رنگ تـقـدیــری
اسیـر ثـانـیــه‌هـایی شبـیـهِ زنـجـیـــری


در ایـن رسـانـه‌ی دنیــا میـان بـرفـک‌هـا

نه مانده از تو صدایی، نه مانده تصویری

 

رسیـده سـن حضـورت بـه سـن نوح اما
شمـار مـردم کـشـتی نـکــرده تغـییـری

هـزار جمعـه‌ی بی‌تـو گذشتـه از عمـرم
هـــزار ســـال پـیــاپی دچــار تــأخیــری



شبیه کـودک زاری شـدم که در بـازار...
تو دست گمشده‌ها را مگر نمی‌گیری؟

                                                                             کاظم بهمنی

  • کبوتر سپید

این مطلب به بهانه ی 7 آذر پارسال باز نشر داده میشه

در "تهران" به دنبال "آرامش" می گردی؟ امام زاده علی اکبر -چیذر

مطلب دوست عزیز هم قبیله ای ام

کبوتر سپید و من ، 7 آذر91


یادش بخیر ...



  • کبوتر سپید
حبیب ابن مظاهر وقتی نامه ارسالی اباعبدالله بهش رسید فورا به سمت کربلا راهی شد. تنها هم نیومد و توی راهش دست مسلم ابن عوسجه رو هم گرفت و با هم اومدند اما دست تقدیر اینطور برنامه ریزی کرد که مسلم زودتر از حبیب بره میدان و به فیض شهادت برسه.لحظات آخر مسلم ابن عوسجه بود، حبیب همراه اباعبدالله اومدند بالای سر مسلم، حبیب ابن مظاهر از مسلم پرسید: توی این لحظات آخری حرفی یا وصیت و یا نصیحتی نداری؟ مسلم ابن عوسجه توی اون حالت که خون زیادی ازش رفته، بشدت زخمیه و داره لحظات آخر عمرشو میگذرونه حرفی زد که تا ابد باید بر بام تاریخ بدرخشه.
رو به حبیب کرد و گفت: " علیک بهذا الرجل و اشار الی الحسین" خودمونیش این میشه که: حبیب ابن مظاهر! جان تو و جان اباعبدالله، یه وصیت دارم و اونم اینه که دست از حسین برنداری

درس بزرگ این عاشق به همه عالم اینه که پای ولایت باید تا پای جان ایستاد و لحظه ای پا پس نکشید.

یاد فرمایش اباعبدالله افتادم که فرمودند: "الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی البسنتهم....." حضرت فرمودند: مردم بنده دنیا هستند و دین تنها بازیچه زبون هاشونه...

قرآن هم اشاره زیبایی به این مساله در سوره مبارکه
فصلت آیه
30  داره اونجا که میخونیم:

إِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلائِکَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتی کُنتُم توعَدونَ

به یقین کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداوند یگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل

می‌شوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است

اونچه که از قرآن و نیز فرمایش حضرت اباعبدالله بدست میاد اینه که بعضی ها ایمان دارند اما ایمانشون موسمی و مقطعیه و تا یه جایی پای ایمانشون می ایستند و به عبارت بهتر ایمانشون یه سقف خاصی داره اما قرآن شرط قبول ایمان رو استقامت و پایداری در اعتقاد اونم تا پای جان میدونه.

متاسفانه توی جامعه امروزمون هم شاهد اینطور دینداری ها هستیم. دینداری هایی که بعضی هاشون زمانمندند یعنی فقط مخصوص ماه رمضان و محرم میشن و بقیه سالو به تعطیلی می گذرونند ویا بعضیا که شبای عروسی فک و فامیلشون که میشه مثل زلیخا یه پارچه روی صورت خداشون میندازن تا مبادا شرمنده آخدا بشن.

افتاده در این راه سپرهای زیادی                     یعنی ره عشق است و خطرهای زیادی
بیهوده به پرواز میندیش کبوتر                        بیرون قفس ریخته پرهای زیادی
این کوه که هر گوشه آن تکه لعلی است           خورده است بدان خون جگرهای زیادی
هم دربدری دارد و هم خانه خرابی                 عشق است و مزین به هنرهای زیادی 

دعا کنیم که خدا توی این محرم و صفر توفیق دینداری با استقامت به همه مون بده و مارو یه لحظه از در خونه اباعبدالله جدا نکنه. 

 فرستنده مطلب : زائر بارانی

  • کبوتر سپید