سلام به آقای نگارگر،
سلام به آقای بیداردل ِ بیدار کننده ی اساطیر،
سلام به قلمی که در انگشتان سحّار و هنرمند تو خیرگی می آفریند و بر هرچه ناتوانی است چیرگی می یابد.
سلام به رنگ هایی که تو بر می گزینی و بر پهنه بوم می گسترانی و ذهن و یاد مرا به ضیافت ایرانی ترین هنر شرق فرا میخوانی.
سلام به مکتب مینیاتور هرات.
به مکتب شیراز .
سلام به مکتب اصفهان که تو را پرورید،
سلام به رود رونده زاینده رود که کودکی تو در حاشیه مصفای آن گذشت وبا امواجش روحت در تلاطم افتاد.
سلام بر تابلوی ضامن آهویت +
سلام بر تابلوی یتیم نوازی شیر شب شکن کوفه +
سلام بر اسب بهشتی بی سواری که تو در تابلوی عصرعاشورا آفریدی +
آفرین بر پدری که تو را پرورید،
و همه احترام من نثار مادری که
"دستت بگرفت و پا به پا برد تا شیوه راه رفتن آموخت
یک حرف و دو حرف بر زبانت الفاظ نهاد و گفتن آموخت"
این نوشته ها تقدیم شما
و هر چند با تاخیر اما :
تولدتان مبارک
عمرتان مستدام ...
پی نوشت : یادم هست وقتی که داشتم از روی اثر عصر عاشورای استاد طراحی با مداد می زدم چقـــــــــــدر به ظرافت کار شان و زیبایی اش فکرمی کردم
هرچند نهایتا" نتیجه ی کارم آنی نشد که باید، اما قابش کرده ام و تازه کلی افتخار هم می کنم که از روی تابلوی یک انسان بزرگ کپی کرده ام :)
