امام ثامن و ضامن

امـــام ثـــامن و ضـــامن، حـــریــمش چـون حـــرم آمــن   

زمـــین از جــــزم او ســـاکن، ســـپهر از عـــزم او پــــویا

نهــــال بــــــاغ عــــلّیّـیین بــــــهار مــــــرغـــــزار دیــــــن  

نســــیم روضــــــه یاســــین شـــمیم دوحـــه ی طــــــه

زجــــودش قــــطره ای قـــلزم ز رویــش پـــرتوی انــــجم  

جنابـــــش قـــــبله ی هــــفتم رواقـــش کـــعبه ی دلـها

رضـــــای او رضــــــای حـــق، قــــضای او قــــضای حـــق   

دلـــــش از مـــــاسوای حـــــق گــــزیده عــــزلت عــــنقا

نـــظـــام عـــالــــم اکـــــبر قــــــوام شـــرع پــــــیغمـــــبر  

فـــــروغ دیــــده ی حـــــیدر ســـــرور ســـینه ی زهــــــرا

به ســـایل بحـــر و کان بخشد خـطا گفتم جهان بخشد  

گرفـــــتم کــــاو نــــهان بــــخشد ز بـــسیاری شـود پیدا

ملـــــک را روی دل ســــویش فــــلک را قـبـــله ابـرویش   

به گــــرد کـــعبه ی کـــویش طــــواف مســــجدالاقــصی

زمین گویی است در مشتش فلک مهری در انگشتش  

دو تـــــا چـــــون آســــمان پشــــتش بــه پیش ایزد یکتا

مـــــلک مســـت جـــــمال او فـــــلک مـــــحو کـــــمال او   

ز دریــــــــای نــــــــوال او حــــــبابی لـــــجه ی خـــــــضرا

منتخب از قصیده ی قاآنی