عزاداری امام رضا (ع)... اربعین حسینی

گریه امام رضا (ع) در حدی بود که فرمودند: "همانا روز مصیبت امام حسین (ع)، پلک چشمان ما را مجروح نموده و اشک ما را جاری ساخته است".

دعبل خدمت حضرت رضا (ع) آمد. آن حضرت درباره ی شعر و گریه بر سیدالشهدا(ع) کلماتی چند فرمودند؛ از جمله اینکه: "ای دعبل! کسی که بر مصایب جدم حسین (ع) گریه کند، خداوند گناهان او را می آمرزد. آنگاه حضرت بین حاضران و خانواده ی خود پرده ای زدند تا بر مصایب امام حسین (ع) اشک بریزند".

سپس به دعبل فرمودند: "برای امام حسین (ع) مرثیه بخوان، که تا زنده ای تو ناصر و مادح ما هستی، تا قدرت داری از نصرت ما کوتاهی مکن".

امام رضا (ع) در جای دیگر می فرمایند: "کسی که متذکر مصایب ما شود و به جهت ستم هایی که بر ما وارد شده گریه کند، در روز قیامت با ما خواهد بود و مقام و درجه ما را خواهد داشت و کسی که مصیبت های ما را بیان کند و خود بگرید و دیگران را بگریاند؛ در روزی که همه چشم ها گریان است،چشم او نگرید و هرکسی در مجلسی بنشیند که در آن مجلس، امر ما را زنده می کنند؛ روزی که قلب ها می میرند، قلب او نخواهد مرد".