«یارب دل پاک و جان آگاهم ده
آه شب و گریه سحر گاهم ده
در راه خود اول از خودم بی خود کن
بی خود چو شدم ، ز خود به خود راهم ده»
تا پخته نشوی به خدا نخواهی رسید
می گویند کمال هر چیز بازگشت به نقطه اول آن است ؛ وقتی ریسمان نگاهت محکم تر گره
خورد به قدّوس
و رمضان فرصتی شد
برای من ،برای تو ، برای بازگشت
بازگشت به سوی حق
معراج هم همین نیست مگر؟
*رجعت عبد به معبود*
و من این روزها به ابراهیم خلیل الله فکر می کنم
وقتی به فرمان قادر مقرر می شود جان دلش را قربانی کند
نه جان دلش!
که ابراهیم نَفسَش را ذبح می کند
***
دوباره فرصتی پیش آمد
برای من .... برای تو
پس : بمیریم قبل از آنکه بمیرانندمان
به حسابمان برسیم پیش از آنکه حسابرسی مان کنند
اگر این معراج نیست ، توبه مان می تواند باشد
یک حلقه تمام شد ، از نو شروعش نکن
جهش؛
برو به مدار بالاتر
تا برانگیخته شوی تا بشکفی
تا پرواز کنی
و به گمانم کمال یعنی همین ....
